It's a shame hoe lang ik mn blog heb verwaarloosd, dus bij deze: sorry blog.

Ik wil even mijn ei kwijt over gisteravond, want gisteravond hoort zeker thuis op het lijstje vette, spontane avonden.

Eigenlijk had ik nog geen plannen voor de zaterdagavond, het was slecht weer en de meeste van mijn vriendinnen hadden wel al plannen in de rest van Nederland.
Om 18.00u whapte 1 van mijn vriendinnen of ik misschien zin had om als VIP naar Alain Clark en het Metropole Orkest te gaan in de HMH. In eerste instantie dacht ik, waar heeft ze het over, kost het geld (ik ben aan het besparen)en wanneer is het? Toen ze zei dat het dezelfde avond om 20.00u begon en het gratis was dacht ik prima! Ik zal trouwens even uitleggen hoe wij in hemelsnaam als VIP daar binnen konden komen. De zoon van de manager van Alain Clark kenden wij, hoewel ik niet eens van hem wist dat zijn vader manager was.
Zo gezegd zo gedaan gingen wij op naar de HMH, in de trein een beetje speculerend over hoe stoer we wel niet waren, of we via de backdoor zouden mogen en of we tussen de BN'ers zouden zitten.
Buiten voor de HMH wachtte de zoon ons op, en inderdaad we mochten via de achterdeur. De 'vader van' aka 'manager van' kwam ons halen. Razendsnel werden we door het gebouw heen geloodst, allemaal bekende gezichten om me heen die ik zo snel niet thuis kon brengen. Al snel stonden we ergens in een donkere grote ruimte, maar omdat ik zo gedesoriënteerd was had ik geen idee waar ik me bevond. Naast het podium, bleek al snel toen ik door een gat een grote menigte mensen zag staan. Hoe gaaf! Trompetisten van het Metropole Orkest waren er nog aan het oefenen en mensen waren zich aan het omkleden. Vervolgens moesten we via rode gangen naar ons VIP-balkon, en VIP was het zeker. We zaten op bioscoopstoelen tussen de ouders, zussen en vrienden van Alain en ook Ben Saunders stond(de stoelen waren bezet muhaha)op een gegeven moment vlak achter me. De drank was gratis en werd zelfs gebracht vanaf de bar. Wat voelde ik me decadent en heerlijk, kijkend over alle mensen die beneden in de zaal stonden te dringen om vooraan bij het podium te komen. Ik had prima zicht zo, wat een uitzondering is voor mij aangezien ik met mijn lengte bij de meeste concerten weinig zie van de artiesten. De show was super, ik heb volop zitten genieten. Om het nog even extra leuk te maken kregen we backstage-bandjes, hiermee konden we naar de kleedkamers en de kleine afterparty. En daar gingen we weer, door de rode gangen en met de lift naar backstage. Alain had zich snel omgekleed en stond in de kantine. Ondertussen stonden wij te praten met een Belgische producer of manager wat ik eruit begreep. Omdat dit schijnbaar een bekende van Alain was ging Alain zich aan ons voorstellen, hoe komisch. Vervolgens wilden we toch even met hem op de foto, en maakten we even een praatje. Rond half 12 had de manager die ons graag thuis wilde brengen naar Lisse er wel weer genoeg van dus we gingen. Vervolgens werden we op het Rembrandtplein nog getrakteerd op thaise wok.

Kortom, een supergeniale avond die ik niet zo snel meer zal vergeten!

concrete jungle where dreams are made off...

Yes sir,
Ik, Lisa, ga gewoon naar New York. Eventjes 5 daagjes, waarom niet?
Ik zal het even uitleggen voor de personen die hier geen touw aan vastknopen.
Ik doe samen met Charlotte mijn profielwerkstuk over 'Woodstock '69'. We zijn lekker bezig en hebben vorige week hippies geinterviewd. Het Woodstockfestival is (zoals je natuuuurlijk weet) gehouden in Bethel, vlak bij New York city. Charlotte's vader kwam met het ontzettende geniale idee om daar een bezoekje aan te brengen, en of ik dat ook een goed idee vond. Nou, daar moest ik natuurlijk heel lang over nadenken, of niet. Binnen een paar dagen was het hotel geboekt http://www.booking.com/hotel/us/dream.nl.html?aid=311093;label=hotel-56079-us-uLB6sBUVL1GAl78KfCoU7gS710356404;ws=&gclid=CKy354iemaUCFcKCDgod4mtgIQ niet slecht hè?
Maar voor zo'n reisje heb je ook een beetje geluk nodig: Char's vader werkt bij de KLM, dus vandaar dat zo'n reisje te doen is.

School werkt gelukkig totaal mee, deze kans willen ze ons niet ontnemen.Op donderdag 25 november stappen wij in het vliegtuig naar New freaking York.
Als we in New York zijn, is het Thanksgiving (die amerikaanse feestdag met kalkoen weetje wel?)en zijn er allemaal parades. Verder gaan we lekker shoppen, Bethel en natuurlijk alle indrukwekkende eyecatchers bezoeken (denk empire state building, statue of liberty)

oftwel, ik kan niet wachten!

depri-heid, stress maar ook: Vakantie

Ik les net mijn vorige blog.
Beetje jammer dat het hele feest niet doorging en ik daar nog steeds lichtelijk depri over ben.

NOG 1 WEEK is het enige wat nog door mijn hoofd gaat. Dan is dit zware jaar ook weer voorbij. Morgen heb ik mijn Nederlands voordracht, en ik bid dat het goed gaat. Ik heb hem om 8.45, vroeg he? absurd, maarja dan ben ik er wel lekker vanaf.
Verder heb ik in mijn heerlijke, leuke, fijne, lekkere* proefwerkweek: 3 proefwerken, 2 PO's, 1 voordracht, 1 taaldorp en 1 muziekvoorspel. Even knokken dus.

Ik ga trouwens zaterdag over een week al op vakantie, mijn moeder wordt namelijk de 27e 50 jaar en dat wil ze vieren met haar tweelingzus die in Zwitserland woont. Na dat feest ga ik naar Frankrijk, kijken of ik het overleef nog een jaar met mijn parents op vakantie.

Gelukkig heb ik ook nog een crazy party week Renesse van 6-13 augustus met Maartje, Estelle, Suzanne en Merith. Dat wordt gekkigheid, maar goed wel nice neem ik aan.
Weet iemand nog een goede zin voor achterop een shirtje voor Renesse?
We hebben al een paar zinnen verzonnen, die vielen helaas af, en zal ik hier ook niet melden want dat gaat onder dit niveau.


xxxxxxxxxxxxxxx




* deze opsomming is sarcastisch

John Mayer

MORGEN JOHN MAYER!

Samen zijn is samen lachen samen huilen
leven door dichtbij elkaar te zijn
samen zijn is sterker dan de sterkste storm
gekleurder dan het grauwe om ons heen
want samen zijn ja samen zijn, dat wil toch iedereen


dus

M&S

Mumford & Sons, mijn nieuwe verslaving. Ik kan gewoon niet stoppen met luisteren.

It's empty in the valley of your heart
The sun, it rises slowly as you walk
Away from all the fears
And all the faults you've left behind
Mumford & Sons - The Cave

But tell me now, where was my fault
In loving you with all my heart
Mumford & Sons - White blank page

And my head told my heart
"Let love grow"
But my heart told my head
"This time no
Mumford & Sons - Winter winds

And there will come a time, you'll see, with no more tears.
And love will not break your heart, but dismiss your fears.
Get over your hill and see what you find there,
With grace in your heart and flowers in your hair.
Mumford & Sons - After the storm



Oke genoeg, ga maar lekker zelf luisteren

Ik heb het idee dat ik achter de weken aanren. En dat ik ze niet kan pakken.
Ineens heb ik nog maar een paar weken school, is het eindmei, zit ik bijna in 6vwo, moet ik gaan bedenken wat ik wil gaan doen daarna, moet ik een liedje verzinnen voor het open podium, goede cijfers halen en zorgen dat ik niet meer verbrand.
Ik krijg er gewoon een beetje stressgevoelens van.
Gelukkig is het mooi weer, heb ik nieuw werk (at bakker Vermeer, jummie)en lieve vriendinnetjes.
Zondag lekker bbq'en met de meiden en daarna naar strandfeest in n'wijk als alles volgens mijn enthousiaste plannetjes verloopt.
Ook heb ik enorme behoefte om te shoppen maar aangezien ik nu op zaterdag werk zal dat wel even niet lukken.

Ik ben blij als het zomervakantie is.