Poepjes

Je denkt waarschijnlijk, waarom noemt zij de titel van haar bericht poepjes?
Je denkt poe, wat kinderachtig.
Máár!
je werd er toch door aangetrokken
en besloot eens te gaan lezen waar mijn bericht dan over gaat.
Betrapt!
Je hebt dus nog een stukje kind in je, die nieuwschierig wordt als
iets gaat over poepjes.

Stukje levensverhaal:
Vanmorgen werd ik gebeld, ik heb een keer de eerste 2 uur vrij in mijn
leven, maar natuurlijk ik werd gebeld. Ik naar beneden rennen en heb hijgend en
met brakke ochtendstem de telefoon opgenomen.
Een mevrouw aan de telefoon, die begonnen te praten over iets dat nog opgehaald moest worden. Dus ik: Sorry, maar waar moet dit opgehaald worden?
'O, zegt de vrouw, sorry ik bel van de Blokker.

Arrggg dacht ik toen, verdikkeme, ben ik hiervoor naar beneden gespeerd, en heb ik bijna een been gebroken doordat er nog een laars van mij op de grond slingerde? In mijn achterhoofd bedacht ik me dat ik nog heel mee op wintersport moest.

Dus ik vraag vriendelijk wat het probleem is aan de mevrouw. Ze vertelt over een fotoboekje dat er al sinds augustus ligt en blablabla. Ik probeer het gesprek af te kappen, zo ging het nog 5 minuten door.
Ik heb een erg strak schema 's ochtends waarin het mogelijk is om op tijd op school te komen, maar de mevrouw had het in de war geschopt. Ik heb de verdere ochtend gehaast. Ben op tijd op school gekomen, bij de gym welliswaar. Welke idiote roostermaker het in zijn hoofd heeft gehaald om mij maandag het 1e uur en donderdag voor mij het 1e gym te laten hebben weet ik niet. Maar ik kom dus op school gedoucht en wel aangekleed haartjes gekamt.
Bam.
Gym.

Maar gelukkig kreeg ik te horen, dat we met de klas eerste waren met het volleybaltoernooi (als ik ergens slecht in ben) en er volgende week een taart op ons te wachten staat. Mjammiee.

Liefs